Bu ara cemal Reşit Rey Konser Salonu`nun önünde misafirler var. Heykeltıraş Serap Gümüşoğlu`nun "duvar üstü kedileri" 15 Aaralık tarihine kadar orada kalacak. Gümüşoğlu bu heykelini Portakal Çiçeği 2. Uluslararası Sanat Kolonisi kapsamında yapmış. Heykelin bir sonraki ve nihai durağı ise Ankara. Orada da heykel, Portakal Çiçeği Residence`ta yerini alacak.
O kadar yapıt arasından bu yazımda Gümüşoğlu`nun Duvar üstü kedilerinden niye mi bahsediyorum? Çünkü hem kediler, hem heykeller ilgi alanımı fazlasıyla işgal ediyor da ondan… Bu heykelin bende uyandırdığı bir sürü his var ayrıca. Bir sokak arası duvarında buluşmuş kediler bunlar. Sokağın gücü karşısında kendi güçlerini birleştirmeye karar vermişler. Aklıma alacakaranlık bir sokak geliyor. Düşman değil, dost bir sokak, kedileri kucaklayan…
Benim de o loş sokakta bir duvar üstüne oturasım geliyor.
O sokağı evim gibi hissedesim… Hani bazen evinizin huzuru sizi yarı yolda bırakır, dışarı atarsınız kendinizi, dar sokaklar sanki daha bir "ev"dir…
Öyle bir sokak.
Duvarın üstüne oturup başını kararan gökyüzüne kaldırmak
Sonsuz gri-maviye bakmak
Yanına gelen kedilere yer açmak
Havayı derine, içine çekmek
Öylece oturup kalmak
Dünyanın geri kalanına değmemek
İster ya
İnsan…