Normalde kaza, hastalık ve ölümle ilgili haber ve konular hakkında yorum yapmayı, ölen birisinin kıymetini öldükten sonra çıkaran birisi değilim. Ancak bazen istisna yapmak gerekiyor, ve itiraf etmeliyim ki bu kişi sanırım bu istisnayı fazlasıyla hak ediyor. Ali Raif Dinçkök! Eminim bir çoğunuz bu insanı tanımıyor, hatta içinizden bazıları meraklanıp google’da hakkında bilgi topluyorsunuz. Belki de, söylediklerimin tam tersi o benim tanıdığım ağırbaşlı ve göz önünde olmayı hiç sevmeyen mütevazi iş adamını benim gördüğüm çerçeveden bakıyorsunuz…
Bunu laf olsun diye yazmıyorum, gerçekten 20 yılı aşkın mesleki hayatımda ve 2003 senesinden bu yana iş dünyasını yakından mercek altına alan bir basın mensubu olarak, bana deseniz ki; bu iş adamını kaç sefer gördün? 5 yazarsam belki bir tık eksik kalır, biraz fazladan yazayım 10 olsun. 20 yıllık mesleki hayatımda. Bünyesinde yüzlerce şirketi barındıran bir holdingi düşünün ve de faaliyet gösterdiği alanlar popülerliği gereği göz önünde olmak zorunda. Ancak bütün bunları ekibiyle yöneten geri planda olmayı tercih eden, elindeki tüm imkanların aksine sade göz önünde olmayı sevmeyen biri. Buna ister doyumluluk diyin, ister yapı. Dün cenaze törenindeydim. Hatırı sayılır bir kalabalık hakimdi. Üstelik yağmurla karışık kar yağışının ve de dondurucu soğun etkili olduğu hava muhalefetine rağmen. Sadece bir konuda şaşkınlığım var; aralarında nasıl sıkıntı yaşanmış olabilirdi ki, bir insan öz abisini son yolculuğuna uğurlamaya gelmezdi… Aralarındaki yaşananları çok iyi biliyor ve takip ediyorum. Konuyu burada ele alıp ta yazıyı şişirecek değilim, ancak ölümün daha ötesinde bir yer yok. Elbette ailevi konular ve aralarında yaşananlarla alakalı yorum yapma hakkını kendimde görmemekle birlikte aynı zamanda saygı duyduğum bir aile olduğu için konuyu kısa tutacağım. Dün o kalabalık topluluğunda, onca mağdur ve de yürümeye engelli insanları tek yürek olup orada görünce, gözler ister istemez başkalarını da arıyordu…
74 yaşında o gözler önünde olmayı sevmeyen merhum iş adamı, ağabeyimiz Ali Raif Dinçkök’ü rahmet, saygı ve sevgi ile anıyorum. Ailesi, yakınları ve de sevenlerine de sabır diliyorum.