Hiçbir şeyi yargılamadan yaşamak mümkün mü?
Hepimizin istediği şey, kimsenin bize karışmaması… Dilediğimiz zaman dilediğimiz gibi davranabilmek…
İnsanlar bizim kıyafetlerimizi, hareketlerimizi sözleriyle ya da bazen sadece bakışlarıyla yargıladığı zaman onlardan nefret ediyor, kendi hayatlarına bakmalarını istiyoruz. Ama aslında aynı şeyi biz de yapmıyor muyuz?
Misal ben… Herkesin kendi hayatı, kendi düşüncesi, kendi ilişkisi diye düşünsem de, en basitinden Instagram’da gezinirken bile farkında olmadan insanların ilişkilerini, tarzlarını yargılıyorum. Sonra hemen kendime gelip bunu yaptığım için üzülüyorum. Ve fakat neye yarar, o tepkiyi çoktan veriyorum zaten… Kısacık bir an, saniyelik bir düşünce bile olsa bunu yapıyorum…
Ve maalesef bunu abartı şekilde yapan, bıdı bıdı hiç durmadan konuşan, ahkam kesen o kadar çok insan var ki… Hiç acımadan, sormadan, sorgulamadan, empati kurmadan çatır çatır konuşuyorlar…
Herkes birbirini yargılıyor, küçük görüyor… Hep kendileri haklı, hep onlar doğru yaşıyor…
Kimimiz anlık tepkiler veriyor, kimimiz saatlerce başkalarının hayatlarını konuşuyoruz… Hazır bahar gelmek üzereyken, ağaçlar minik minik çiçeklerini açmaya başlamışken, kendimize söz versek, en azından daha az yargılayıcı olacağımıza dair… J