Zamanın birinde bir yerlerde kedi olmakla ilgili bir yazı okumuştum ve okuduklarım çok hoşuma gitmişti. “İşte budur!” demiştim çünkü benim de kedi olma deneyimim vardı.
Öykü genel hatlarıyla şunları anlatıyordu: Kedisi yanında yatan bir insan mutfağa veya tuvalete gitmek gibi gündelik durumları gerçekleştirmek istiyor ancak kedisi o kadar keyifli ki onu yattığı yerden, yani yanından kaldıramıyor. Yavaş yavaş kedinin koltuktaki yerini küçültüyor ve onu biraz kızdırıyor. Sonunda kedi hırlamaya başliyor ve ana karakterimize dişlerini gösteriyor. Devamında nihayet patisiyle ufak bir hareket yapıyor ve koltuktaki yerini terk ediyor.
Ana karakterimiz kediye “gitme” diyor ancak kedi çoktan gitmiş oluyor. Ana karakterimiz birden bire bu ilişkide “Gitme.” cümlesini kuran taraf oluyor ve hiç sorumluluğu yokmuşçasına, kediyi rahatsız eden kişi kendisi değilmiş gibi hayatına devam ediyor. Zamanında o da kedinin yerinde olmuş birinden öğrenmiş olabilir bu dinamiği.
GÜNLÜK TAROT FALINIZ
