Çocuk Sahibi Olmaya Hazır mısınız?

Çocuk sahibi olmaya karar vermek, belki de hayatınızın en zor ve en önemli kararlarından biri. Hem maddi hem de manevi yönden koyduğunuz kriterler bu soruya yanıt vermekte zorlanmanıza neden olabilir. Gerçekten hazır olup olmadığınızı anlamak için bu dört soruyu kendinize sorun.

Çocuk isteğimizden emin olmak için kendimize hangi soruları sormalıyız? “Hiçbir soruyu” diye yanıtlıyor psikanalist Claude Halmos ve devam ediyor: “Eğer sorulacak belli başlı sorular olsaydı, bunlar bizi takip etmemiz gereken katı kurallara yönlendirirdi; iyi bir eş ölçütü, doğru zaman ölçütü gibi.” Ancak Halmos, yine de çocuk yapmaya hazır olup olmadığımızı bize gösterecek bir çerçeve çizebileceğimizi belirtiyor.

1) Bir çocuğun tüm gereksinimlerini karşılayabilir miyim?

“Yanına tik atacağımız ideal anne/baba ölçütleri yoktur! Bir çocuğun tek ihtiyacı, ona sahip olmaktan mutlu olduklarını gördüğü ve ortak bir proje gerçekleştirmeye hazır olan anne ve babadır. Gerisi hayatı yaşayarak görülür ve hayatın getirdiklerini yönetmek bize kalmış bir şeydir. Tüm insanlar için ortak olan esas, iki kişinin iradesinin sonucu olarak dünyaya gelmiş olmalarıdır. Bilmemiz gereken asıl nokta, doğumumuz sonrası yaşanan ayrılık veya plansız gebelik gibi özel durumlarda bile, hangi motivasyonla dünyaya getirildiğimizdir.”

2) Eşim çocuk yapmak için doğru kişi mi?

“Çocuk istemek, tek başına bir anlam ifade etmez. Önemli olan, istediğimiz kişiden çocuk yapmayı istemektir. Ve o kişinin de sizden çocuk yapmak istemesi gerekir. Çocuk işte bu ikili hareketten dünyaya gelir. Hayatınızdaki kadın/erkek, çocuk yapmak istediğiniz kişi mi? Yoksa ona bir eksiği kapatmak ve sırf anne/baba olabilmek için emrivaki mi yapıyorsunuz? Ya da bu fantastik macerayı gerçekten bu kişiyle mi deneyimlemek istiyorsunuz?”

3) Çocuk bir arzu mu, yoksa somut bir proje mi?

“Arzuların temeli sağlam değildir. Hayal dünyamızda vardırlar ve gerçek hayatta karşılıkları yoktur. Bir çocuk sahibi olmayı hayal etmek, oyuncak bebekle oynamak, onu giydirip süslemek gibidir. Kendimizi okul çıkışında bekleyen anne/baba olarak hayal etmek, evcilik oynamaktır. Elbette projeler de önce bir hayalden ortaya çıkarlar, ama projelerin gerçek hayatta karşılığı vardır. Acaba ben bu hamileliği ve doğurma tecrübesini gerçekten yaşamak istiyor muyum? Çocuk eğitmek gibi zor bir işe gönüllü müyüm? Ömür boyu sürecek ve en az ilk 20 yıl boyunca günlük hayatımı kapsayacak bir sorumluluk almaya hazır mıyım? diye düşünülmelidir.”

4) Neden korkuyorum?

“Neler yaşanacağı bilinmeyen her macera gibi, çocuk yapmak konusunda da korku duymak normaldir. Ancak şahsi hikâyemize, çocuk yetiştirmeye uygun olup olmadığımıza ve karakterimizin gerçeklerine dair korkuları birbirinden ayırmak gerekir. Kadın da, erkek de gerekiyorsa şunu diyebilmelidir: ‘Benim dünyaya geliş amacım çocuk yapmak değil; kariyer yapmak, dünyayı kurtarmak veya bana ne iyi gelecekse onu yapmak…’ İlk korkular tartışmaya açık olabilir, ancak diğer konular yetişkin insanların iradesine bağlıdır, hayatlarını nasıl istiyorlarsa öyle şekillendirmelidirler.”